Middagje wandelen met de vizsla van mijn schoondochter aan de waterkant in Maurik.
Ieder aan een kant van de stok aan het kijken wie er het eerste bij was. Ik heb verloren overigens.
Die prairiehond blijft een leuk diertje. Brutaal en zich niet echt druk makend om het publiek, bleef hij hier lekker dooreten.
